bismillah..
moga yg tercoret ini..
menjadi ingatan buat diri sy...
tentang peri pedihnya cinta yg terlarang itu...
gusarnya dada pada dosa yg terpalit...
sungguh,mendapat perkhabaran bahawa bayi itu..
mungkin bukan milik si ayah...membuat kosong fikiran sy sebentar...
apabila seorang kenalan memohon sy utk memastikan bayi itu..
bukan miliknya..membuat sy terpukul...
dan hingga saat ini..
masih sukar utk menghadam..
tanggungjawab apakah ini...
dan kenalan sy itu,bagaikan hilang arah..
mahukan kepastian tentang bayi itu..
sungguh,yg terbit di hati ini..
syukur,hari ni sy di sini..
esok lusa,belum tentu lagi..
mungkin saja sy kan bernasib sepertinya..
jika iman ini tidak sy bajai..
tiada layak sy menghukum atau memasang anggapan...
sebab hina mulia sy,DIA yg tentukan...
sedang sy punya dosa yg ALLAH hijabkan..
agar sy mampu meneruskan hidup..
mungkin sebagai tanda..
supaya sy menghulurkan tangan..
agar tiada rebah muslimah di sana..
sepertinya rebahnya sy dlm tangisan kekesalan..
sungguh,sy terlalu hina..
bukan tidak pernah sy lalui zaman kejahilan itu..
kejahilan yg sy sedari tp tetap sy nikmati..
cuma mungkin sy sedikit terpelihara..
agar sy tidak mati..
sungguh..ini semua kerana ALLAH..
menggigil dlm sendu..
ketakutan yg teramat sangat..
kerna sy juga punya dosa..
dan sy juga manusia..
tiada beza antara kita..
duhai sahabat..
sungguh,peritnya pd yg bergelar dosa itu..
menikam-nikam ulu hati
namun rahmatNYA tiada bertepi..
moga mudah perjalananMU untuk kembali..
tentang bayi itu..
bersamalah kita mohon kesejahteraan dirinya...
darah siapa yg mengalir dlm dirinya..
moga bukan seperti yg kau gusarkan..
No comments:
Post a Comment